8 Haziran 2010 Salı
Orayı Biliyorum
Boşluğun ayrıldığı iki yol…
Orayı biliyorum.
Dilimin ucundaki yer.
Gün kavak boyu uzun
Gece tana selamsız.
Sonsuzluktan gelen iki otobüs,
Ötekini hiç görmedim
Diğeri zaten zamansız…
Boşluğun ayrıldığı iki yol...
Orayı biliyorum.
Uyku açar gözlerini,
Ay öper yıldızların ellerini,
Acemi yaşamların çadırı güneş,
Toprak,öksüz gölgeye kardeş…
Boşluğun ayrıldığı iki yol
Orayı biliyorum.
Yolun biri sana çıkar
Öteki,hiçbir yere…
ezgilimelodi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
9 yorum:
bugün okuduğum en güzel ve en anlamlı şiirdi.
Bunun tadını çıkarıp artık içime işleyen başka bir şiir aramayacağım artık bu akşam.
Teşekkürler Newbahar'ım...
Ben o kavşakları iyi bilirim sevgili ezgi.."hiç bir yere" çıkana dönerim hep!!
Nefis bir anlatım.. güzel olan şeye "şiir gibi" denmesi bu yüzden işte.. Şiir gibi anlatmışsın.. sağol bitanem.
Ben artık son kavşaklardayım ve hangisine döneceğimi şaşırdım..
Hasret Senfonileri;Hiçbir yer korkutuyor beni...
Çok teşekkür ederim,beğenmenize sevindim...
insanı en çok korkutan da hiç bir yerdir zaten yani bilinmeyendir..güzel dizelerin çok anlam yüklüydü sevgili ezgi sevgilerimle canım..
Bilge;Teşekkür ederim ablacık...
Hay Allah, hani Paris'e çıkıyordu ya?
Merhabalar Ezgilimelodi,
Boşluğun ayrıldığı iki yolun, birinin sevgiye, diğerinin hiçbir yere çıkmadığını, daha doğrusu boşta kaldığını, boşluğa çıktığı anafikri etrafında daha çok güzel şeyler anlatılmış. Kalemine ve yüreğine sağlık ve mutluluklar dilerim.
İnsan işte bu, düşünen varlık. Diğer mahlukatlardan bizi ayırt eden en büyük özelliklerimizden biridir düşünmek.
Allah'a emanet olun ve sağlıcakla kalın efendim, saygılarımla.
Oyumben;Roma'ya da olabilir...
Ra55;Güzel yorumunuz için çok teşekkürler...
Sevgiler
Yorum Gönder