29 Eylül 2010 Çarşamba

Ertelenen gerçek


Bugün velisiz bir toplantı yaptım…

Bahane bulanlar,tarladan ayrılamayanlar,iş arayanlar,yatağından kalkamayanlar…
Türlü anne,baba sıralayabilirim.
Ben de toplantımı çocuklarla yaptım.
Gerçekten onlara anlattım neler yapmaları gerektiğini…
Konuştuk,başarıyı artıran etkenleri tartıştık.Kimbilir,belki de ailelerine anlatmaktan daha verimli olacak…En azından onlar okula gelmeyi ihmal etmiyorlar…
Toplantı saatinden önce minik kuzum Leyla”öğretmenim babam gelemez de,bliyorsun gözleri görmüyor,ben getirmeye gidebilir miyim?”dedi…
Elbette,dedim…
Onca veli arasından çıkıp geleceği için ne kadar iyi bir baba olduğunu bir kez daha ispatlamış oldu…
Minik elleri,babasının ellerini sıkıca kavramış,merdivenlerden yukarıya doğru çıkarıyordu.O kadar güzel gülümsedi ki,karşılığım gecikmedi.Ben de gülümsedim…
Güzel şeyler anlattı bana,emeğimden bahsetti.Gururlandım,hoşuma gitti…
Onu uğurlarken Rabia geldi yanıma.”Öğretmenim,abim çok hasta,ailem onun yanında İstanbul’da.Kimsem yok.”dedi.
Abisinin hastalığını sorduğumda “kalbi yorulmuş,iyileşecek.”dedi.
Üzüldüm.Ama daha da üzüleceğimden habersizdim…Birkaç dakika sonra yanıma gelen kadın aslında abisinin vefat ettiğinden,fakat henüz haberi söylemediklerinden bahsetti…Yıkıldım…
Yirmi üç yaşında dedi.Yirmi üç yılda da kalbin bitip tükenebildiğini anlattı bana sanki…
Ve küçük kuzumun derslerimden birinde sorduğu soru aklıma geldi:
Gerçek,bir gün öğrenilir değil mi?
Öğrenmesin istedi yüreğim…
Gözleri boşluğa bakan bir öğrencim daha oldu benim…
resim:deviantart

23 yorum:

bir güzel çift dedi ki...

yine yüreklerimizi dağladın Ezgim...boğazıma bir şeyler takılıyor senin bu masum kuzucuklarının her cümlesini yazdığında...emeklerin boşa gitmesin emi Ezgi örtmenim?

ezgilimelodi dedi ki...

Eve üzgün gelmekten yoruldum Ayşenur...
Gitmez inşallah...

elif dedi ki...

ah o hayatın acı gerçekleri , çok zor, hele erken yaşta tadmak bu acıyı en zoru belki de,soğutuyor hayattan insanı,Allah yardımcısı olsun, Allah yardımcın olsun ezgicim

Newbahar dedi ki...

Bir abim vardı diyecek büyüdüğünde...
Ben ilkokulda iken öldü diyecek..

Ve belki bu ölümü öğrendiğinde yaşadığı üzüntü, isyan hiç yüreğinden silinmeyecek...

Ve hiç doyamadığı abi sevgisi.

Allah rahmet eylesin. Onun, onların yaralarını sarmak yine sana düşecek Ezgim.

Ne kadar zor bir meslek.
Sabah sabah iyi gelmedi bu haberler Newbahara.

adımadsız dedi ki...

Ne güzel bir kalbin var senin :) Seni çok az tanıyorum Ezgi öğretmen, ama bu kadarı bile, seninle gurur duymam için yetiyorda taşıyor bile :) O güzel çocuklara verdiğin her emek damlacığı için, eve yorgun geldiğin her gün için teşekkür ederim :) Bir yorgunluk çayı demleyemiyoruz ya sana, hakkını helal et!

Bir Terazi Kizi... dedi ki...

ah ben dayanamam böyle haberlere,Allah rahmet eylesin diyorum,cok üzüldüm,hem ona hem gözleri görmeyen vefali babaya...

Işıl dedi ki...

senin kuzuların hep hüzünlü hikayeleri var...

acartolga dedi ki...

Duygulandım Ezgi, boğazım düğümlendi...
Seni yeterince tanıdığını düşünen biri olarak, seninle gurur duyduğumu söylemek istiyorum...

Deliler Teknesi dedi ki...

Üzüldüm..:(( Ne yaparsın hayatta bunlar da var...

. dedi ki...

:((

Adsız dedi ki...

:(( okudukca gözlerimi doldurdun...
son cümlen bitirdi beni
"Gözleri boşluğa bakan bir öğrencim daha oldu benim…"

çocuklar üzülmesin onlara gülmek, oynamak daha çok yakışıyor...

örtmenim ne diosunuz güzel,güneşli günler görecekmi çocuklar.

twistoffate

ezgilimelodi dedi ki...

ELİFÇocuklar ağladılar sabah,vefat eden tanıdıklarıymış...
Öğleden sonra ise oyunlarının peşinde koşturdular...
Bazen,çocuk olmak istiyorum...
Bazen,anlık hisler yaşamak istiyorum...

NEWBAHAR;Annemin öğretmenlik yaptığı yıllarda sevimli bir erkek öğrencisi varmış.Öğle arasında ineklerin peşinde koşarken,suya düşmüş...Kurtulamamış...
Öğleden sonra ise sırası boş,fermuarı açık çantası sahipsiz kalmış...

ezgilimelodi dedi ki...

ADIMADSIZ;:)Teşekkür ederim.Ne güzel bir yorum böyle:)
Çayı anacımm demliyor,sofrayı babam hazırlıyor sağolsunlar:)
Çok şanslıyım,çok şükür...

BİR TERAZİ KIZI;Evlerde yanan her ışık bir hikaye...Bizim hikayemiz bambaşka işte...

ezgilimelodi dedi ki...

IŞIL;öyle malesef...

ACARTOLGA;Teşekkür ederim abicik...İçten duyguların için teşekkürler...

DELİLER TEKNESİ;Hayat devam ediyor bizim için...

MASAL;Hüzünle uğradın sayfama...Mutlu etmek isterdim...

ezgilimelodi dedi ki...

ADSIZ;Ümidim var...

gül dedi ki...

Canım ya hep yazılarını okurken gözüm yaşarıyor boğazıma bir düğüm atılıyor..
Caresizlik umut acı pek çok duygu üşüşüyor kalbime..
herşey güzel olsun istiyorum..
Seni seviyor ve gurur duyuyorum ne güzel bir yüreksin sen yolun hep acık olsun..
öpüyorum gül yanaklarından...)

ezgilimelodi dedi ki...

GÜL;Her şey güzel olacak:))
Teşekkür ediyor Ezgi:))

hikayelerdirgeriyekalan dedi ki...

duyguseli...türk filmi gibi:(
yazdıkların gerçekmi? hayal ürünümü?

ezgilimelodi dedi ki...

HİKAYELERDİRGERİYEKALAN;Hayal ürünü olmasını ümit ederdim...En azından görmeyen göz görür,ölen genç yaşardı...Yazmadığım çok şey var,abarttığımı düşünebilirsin belki ama durum budur...
Hüznün yanında yaşadığım mutluluklarımı da yazıyorum biliyorsun...Belki hiç yazmaya da bilirim fakat yazdıklarımdan gereksiz surat asan,hayata küsen,beğenisi,beklentisi olmayan insanların ders çıkarabilmelerini diliyorum....
Bu yüzden yazmalıyım...Buralarda filmin gerçeği çekiliyor...

nihansu dedi ki...

Yine boğazımda bir düğümle okudum yazdığın her satırı. Babasının elinden tutan küçük kız, velisiz toplantı ve gerçeği öğrenmek isteyen belki de öğrenmese daha iyi olacak olan bir masum... Pardon yanlış oldu tam üç adet düğümle okudum yazdıklarını.

ezgilimelodi dedi ki...

NİHANSU;Güzel günler görsünler inşallah...Onlar için dileyebileceğim en büyük dilek bu...

oyumben dedi ki...

Er ya da geç gerçek bir gün öğrenilir.
Lanet olsun gerçeklere.

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Bence de öğrenmesin gerçeği Ezgi'cim, küçük yüreği burkulmasın sonra.