15 Eylül 2010 Çarşamba

Ezgi Harikalar Diyarında:)

İlk sınıfım...
Çok,çok,çooooook soğuktu...
Bu yüzden ilk kez sinek tekniğini kullanmıştım sınıfımda.
Ellerim sıcak olmalıydı;onlar tebeşir tutacaktı...
Ve çocuklar kalem...
Isındık el yordamıyla...
Penceremin kolu yok!
Sınıfta pano yok!
Sınıfta hiçbir şey yok!

Kartonları pano yaptım,kırık sıraları tamir edip,üzerine örtü örtmek için çarşı,pazar gezdim...
Tahtaların üzerini tebeşirle çizdim...
En çok saat yapıp üzerinde dolaşmak hoşlarına gitti...

Diğer sınıfım...
Çok sıcak,
Ve karanlık!!!
Karanlıklar Prensesi ve 14 cücesi...

İdare tarafından en karanlık sınıfa atılarak kaderimize terkedildik...
İki adım atsak birbirimizi sobeleyecektik...
Ellerimizi birbirine sürtmeyip,burnumuzu tutmak için kullanıverdik...
Hemen sağımızıdaki ahırdan gelen koku ders yapmamızı engelledi...
Alıştık ona da sonunda,burnumuz tahtaların arasına düşüverdi...
O kadar kuytu bir yerdeydik ki;müfettiş geldiğinde"sizi beklemiyorduk!!"diye bir cevap verip onun gülmesini sağlayıverdik.Büyük bir puandı bu:))
Yeni panolar geldi okula...
Mavi...
İçimiz açıldı,yaptığımız tüm etkinlikleri iğneleyiverdik panomuza...

İlk kez "Ebru"denedik...
Hem de makarna suyundan:)

Ve dört...
Yeni bir sınıf daha...
Bu kez hem aydınlık hem sıcak...
Şans bize mi gülüyor ne:)
Tek sorun;tahtaların zifte bulanmasıydı...
Asfalt coşkusu sınıfımızda yaşandı.
Üşenmedik ziftli tahtalara tebeşirle yol çizdik.
Hız=yol/zaman
Koştuk tahta yolda zamana karşı...
Az gittik,uz gittik.
Dere tepe düz gittik...
Gidemedik...
Düzlük bir alan yoktu ki!:)

Doğum günüm kutlandı,doğum günlerini kutladık...
Deneyler yaptık,şişeleri patlattık...
Güneş bizi memnun etti.
Bu yıl da huzur dolu geçti...

Ve beş...
Yolun sonu...
Yaprak Dökümü gibi:)
Hiçbir zemin artık tahta değil...
Yerler yapılmış,kapılar sökülmüş,alt kata yeni odalar yapılmış...

Ömer kuzusu,beni görmek için okula geldiğinde sınıfları gezdik beraber...
"Aaaa öğretmenim,yerlere un mu dökmüşler?"dedi:)
Karoların aralarını dolduran beyaz şey,kuruduğunda öyle bir görünüm uyandırdı gözünde :)
Ve Ersin köyden mesaj çekti:)
"Örtmenim gelemiyorum diye alınma,ayağım şişmese gelmem mi seni görmeye?"
Dönem başlamadan güldürdüler beni...

Her geçen yıl,yeni güzellikler yaşandı.Hayat da böyle değil midir?
Biraz sabır ve zaman...
Hem her şey çok güzel olacak!!!
Ben inanıyorum.
Sen de inan...
Şimdi,sorarlarsa;
Ezgi harikalar diyarında,
Beşinci kapıdan içeri girmekte:)

Şuan bir kapım olmasa da:)

25 yorum:

bir güzel çift dedi ki...

yine harika bir yazı olmuş arkadaşım...sen gibi meslektaşlarımın olduğunu bilmek çok güzel...

ezgilimelodi dedi ki...

Teşekkürler Ayşenur:)
Sen de çok değerlisin,biliyorsun değil mi?

Newbahar dedi ki...

Bu son sene sen ve kuzucuklar için bambaşka geçecek. Şimdiden okulun son gününü gözümde canlandırabiliyorum.
Yuvadan uçacak kuşlar...

Pazartesi herkesin ağzından koca koca harflerle ''AAAaaAaaaAAaa'' çıkacak. Pırıl pırıl yerlere, duvarlara, kapılara bakıp sevinecekler ve bi gayret gelecek ki onlara sorma gitsin.

Sen ve kuzucuklar o kapı takılıp arkasında kaldığınızda!...

Hadi bakalım sonrasını sen anlat Ezgi Öğretmen.

Seni seviyor Newbahar

ezgilimelodi dedi ki...

İlk çığlık şahsım tarafından atılmış bulunmakta:))
Tahtaları söken işçi abi halimize acıyıp"siz nasıl hasta olmadınız bu sınıflardaaaaaaaaaa???"dedi...
Acıdı bize:)
Ne kadar hastalık dolu günler geçirdiğimi,beni takip edenler bilir.Başta sen,değil mi?:))
Ben de seni seviyorum Newbahar...

Neşetuana dedi ki...

O kapı da sevgiyle, azimle ve zamanla tamamlanır inşallah. :)Herşeye mutlulukla bakabilmek ne güzeldir..

Deliler Teknesi dedi ki...

Bu güzellikler artarak devam eder inşallah... Sana ve kuzucuklarına başarılar, sevgiler...

acartolga dedi ki...

Güzel bir yazı, bu kez üslubun farklı...
Okulunuzdaki fiziksel koşulların iyileştirilmesi sevindirici; yazılarını uzun zamandır izlediğim için bu konuda gösterdiğin çabayı biliyorum.
Her geçen yıl hayatın daha güzel olduğunu, daha iyiye gittiğini söylemişsin, zamanın götürdüklerini hesaba katmadan...
Ben de üniversiteye kadar çok zor koşullar altında okudum. Yine de özlüyorum o günleri. Şunu da biliyorum ki yaşanmış zorluklar hayat mücadelesinde insanın güçlü olmasını, kararlı, azimli olmasını sağlıyor...
Beşinci sınıflarla işin önceki yıllara oranla zort olacak, başarılı ve verimli bir öğrenim yılı geçirmen dileğiyle.

Bir Terazi Kizi... dedi ki...

Sen böyle anlatinca hemen gecmis,kolay yasanirmis gibi geliyor ama az düsününce nekadar zor bir durum oldugunu tahmin etmekte zor degil tabii...

Yinede cok seker anlatimlardi,tesekkürler...

ezgilimelodi dedi ki...

NEŞETUANA;İnşallah:))Kapıların yolunu gözlüyoruz:)Yetişmezse farklı bir öğretim tekniği yaşanacak okulumuzda:))

DELİLER TEKNESİ;Çok teşekkürler...Güzel olacağına inanıyorum ben de...

ACARTOLGA;Yorumlarını özlemiştim...
Evet,farklı yazmak istedim bu sefer.Beğendiğine sevindim..
Zamanın götürdükleri oldu benden;bardağın dolu tarafını mı görüyorum ne?!:)Hesaba katmadan,kapatmayı denedim olumsuzlukları...
Yoksa üzülürüm,bilirsin...

BİR TERAZİ KIZI;Haklısın hiç kolay geçmedi,hep güzel şeyler olacağını düşünmesem de oluverdi birçok güzel şey...
Her şey güzel olsun değil mi?
Olsun:)

Dalgaları Aşmak dedi ki...

Ne kadar güzel anlatmışsın 4 yılını:)Ama kuzucuklarınla son yılın ayrılmak zor olmalı.

Yeni ders yılında kuzucuklarına başarılar sana da kolaylıklar diliyorum.
Sevgilerimle

ezgilimelodi dedi ki...

DALGALARI AŞMAK;:)Aslında çok daha uzundu.Bu özeti:)
Çok teşekkür ediyorum...
Evet,onlardan ayrılmak zor olacak...

Sedencik dedi ki...

bu umut bu güven...
en önemlisi bu bakış açısı olduğu sürece
kapıda olur,pencerede...
hepsinden öte okulda mutlu çocuklar olur,öğretmenleri sayesinde...
müfettişi karşılama sözü süperdi:))
sevgiyle...

ezgilimelodi dedi ki...

SEDENCİK;Gerçekten beklemiyorduk:))
Olsun kapımız,penceremiz...
Bir de öyle yayınlayayım değil mi?

gülsen VAROL dedi ki...

Benim güzel ve akıllı ve asil ve genç meslekdaşım.. Seni kucaklamak istedim yazını okuyunca. Bundan 6-7 yıl önce hürriyet gazetesinde Emin Çölaşan (o zamanlar henüz kovulmamıştı!!) Van/erciş'teki tek odada eğitim yapan 5 sınıftan bahsedip adres ve telefon vererek "kitap yollamayın önce giysi yollayın sonra defter kalem sonra kitap" demişti.. Ben beş yıl boyunca her yıl 17 ile 55 koli arası giysi ve okul levazımatı toplayıp yolladım Ezgi.. Gerek muhtardan gerekse öğretmenden ve inan tek tek öğrencilerden beni günlerce ağlatan mektuplar aldım..

Şimdi... bu yaptıklarımın sadece emek kısmı bana ait.. geziyorum... tüm AVM lerden ucu yırtılmış defterleri veya kutusu parçalanmış kalemleri topluyorum.. indirim yaptıklarında yarısı benden yarısı onlardan 30-40 ayakkabı (genelde lastik çizme) topluyorum... tüm tanıdık bildik arkadaş komsu eş dost ..lardan da kırtasiye almalarını istiyorum.. bir de yağmurluk!!
Demem o ki sevgili Ezgi, tavşanın bişeysi denize faydadır!!! Eğer istersen eğer sistem içinde seni müşkül duruma sokmayacaksa ben VARIM!! Hadi! demen yeterli yeri göğü yırtar kolileri yollarım ..
Çünki sen, benim jandark gibi düşündüğüm bir öğretmenimsin..

ezgilimelodi dedi ki...

HASRET SENFONİLERİ;Ahhhh öğretmenim!...
Bilirim,siz benim örnek aldığım öğretmenlerdensiniz.İzini takip ettiklerimden...Hem sizin iziniz kolay silinmez...Takipçinizim...
Yardım hususunda size mail atarak gerekli açıklamayı yapacağım...
Zira,canımı acıtacak şeyler oldu...
Öyle bir köy düşün ki;okul onlar için çalıp çırpacakları bir yer olsun...
Öyle bir köy düşün ki;muhtarı "bu müdür okuldan gidecek!!"diye atıp tutsun...
Öyle bir köy düşün ki;uzak olsun...Gitsek de,görsek de o köy bizim köyümüz değil,cahilliklerini dizginleyemediklerimizin olsun...
Ahh öğretmenim!!
Görünmeyeni anlatmak isterim de...
Öyle işte...

oyumben dedi ki...

Kapısı yok ama en azından okul var. ( Fazla iyimser oldu ama idare et. )
Bence bir okulun değeri onun binasından çok içinde görev yapan öğretmen heyetinden kaynaklanır.
Yılmamalı...

Sazan dedi ki...

Canım benim, bir solukta okudum. Çok güzel bir sene olsun ve seninle gurur duyuyorum. Bir kaç arkadaşımla paylaştım hemen blogunu.

Destek istersen, buradayız :)

tedirginruhcikolatacisi dedi ki...

Tadına varılan en güzel şey, sabrın getirdikleri oluyor kanımca..güzel şeylerse tabi.
öğrencilerin ve senin için sürprizlerin, heyecanların, ortaya çıkan mutlulukların artarak devam etmesi dileğiyle...

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Güzel öğretmenim,
Son günlerde şu beyaz camın karşısında az zaman geçirdiğimden ziyaret edemedim kimsecikleri.
Bu gece sana çok güzel ve iyi bir ders yılı geçirmeni dilemek için uğradığımda çok güzel bir yazınla karşılaştım.
Siz öğretmenlerimiz bizler için çok değerlisiniz, size emanet edilen ufacık ve tertemiz beyinleri iyiliğe,doğruluğa yönlendirmek, pırıl pırıl bir gelecek yaratmak için vereceğiniz emek ve özveri için çok çok teşekkür ederiz.
Sana yarın başlayacağın yeni ders yılında başarılar dilerim canım.
Buraları ihmal etmeyip, okul anıları ile bizleri okul yıllarımızdaki anılarımıza da götürmeni beklerim.
Sevgilerimle...

ezgilimelodi dedi ki...

OYUMBEN;Evet,hatta öğrencilerimiz de var:)
Öğretmen heyeti...
Mmmm düşünmem lazım bunu:)
Heyet olamadık sanki:)


SIRADAN BİR SAZAN;Gurur duy benle sevgili sazan,sev,bağrına bas:))
Çok tatlısın,teşekkürler:)))

TEDİRGİN RUH ÇİKOLATACISI;Yarın okul var:)Ve ben süper bir güne hazırım:)
Teşekkürler yorumun için...

YAŞAMIN KIYISINDA;Bazen ihmal edilebiliyor,iyi de oluyor sanki uzak kalmak bilgisayardan:)
Çok teşekkürler...
Bazen şevkimin kırıldığı olmuyor değil...
Ama işim buysa,en iyisini yapmak içindir çabam...
Ve bir öğretmenin en önemli özelliği vicdanıdır...
Olmayan,teşebbüs dahi etmemelidir...Geçmişe gidersiniz anılarımla;bu okulda hala önceki seneler yaşanıyor...
Gelişemedik...

Sihirli Yazılar dedi ki...

Neler neler yaşamışsın ama sabrın sonu selamettir. Bundan sonra herşey giderek daha iyi olacak, dediğin gibi. Senin gibi azimli, fedakar öğretmenler var oldukça bundan hiç kuşkumuz yok zaten. İçimiz rahat, çocuklarımız sizlere emanet:)

ezgilimelodi dedi ki...

SİHİRLİ YAZILAR;Sabrımı zorlayacak çok şey yaşıyorum,yaşamaya da devam edecek gibiyim...
İçin rahat olsun,benim rahat:)
Sevgiler:)))

Antipatik Yazar dedi ki...

Ülkenin bir çok yerinde zor şartlar altında eğitim görüyor minikler ne yazık ki!
Fiziksel koşulların iyileştirilmesi adına yapılan çalışmalar mutlu etti beni.
Sizin gözünüzdeki ışıltı, öğrencilerinizin yüzlerindeki gülümseme ve meslek aşkınız...
Muhteşem

nihansu dedi ki...

Bir dört yılın panoraması gibiydi yazdıkların. Fiziksel koşullar ne denli vahim olsa da içindeki öğretmenlik aşkının ve olmayını/olamayanı düzeltme, kendince yapılandırma çabaların öylesine takdire değer ki... 5. yılın sonunda da yolun sonu'na noktayı koyan bir yazı bekliyorum senden.

Esin Bozdemir dedi ki...

Yeni eğitim yılında sana ve kuzucuklarına başarılarla dolu eğitim ve öğretim süreci diliyorum sevgili ezgiciğim...


not: "aile büyüklerinin sağlık sorunları nedeni ile uzun bir süredir net ortamından uzaklardaydım...yazılarına ancak bakabildim..."

Sevgilerimle ezgiciğim...