Gözlüklerinin çerçevesi yaldızlı,camı pembe
Masum yürekleri hazır değil derde…
Sözler kalmaz hatırlarında.
Dünya,oyundur;oyun bir dünya!
Kimini bir şeker mutlu eder,
Kimi bir şeker uğruna yok olur gider…
Çobanın miniklerinden Ferdi,onlara gideceğimi duyunca sevinçten dört köşe oldu.Durup durup,”Salı günü gelecektiniz değil mi öğretmenim?”diyerek heyecanına bir yenisini ekledi.Evde oturabilecek bir alan olmadığından”bizim kapı çok güzel,babam da iyi çay demler,kapıda içeriz değil mi örtmenim?”dedi…
"Yiyecekler de benden olsun muuuu?"dedim…
Güldü…
Sınıfımın belki en tembel öğrencisi…Ama o bunu hiç bilmedi…
Bilmesin de…
Dünya’yı kurtaranları görüyoruz.
O kurtarmayıversin…
O,insan olsun…
O,hep böyle cana yakın,güler yüzlü olsun…
Çarpma işlemini hesap makinesinden yapmayı düşünüp,hatta o makineyi öğretmenine aldıracak kadar dürüst olsun.
Çarpma işlemini hesap makinesinden yapmayı düşünüp,hatta o makineyi öğretmenine aldıracak kadar dürüst olsun.
Amaaaaan
Varsın,olsun…
Büyüdüğünde değil sevdiklerine,en ufak bir canlıya zarar vermesin…
Çocukları sevsin…
Onları sevdikçe aklına Ezgi örtmeni gelsin…
Hissedeyim…