18 Ekim 2012 Perşembe

Detaylar,Mutluluklar..

"Seni oyun hamurumdan daha çok seviyorum"dedi,mini mini miniklerimden en sevimlisi..
Bu güzel cümle günümün en önemli detaylarından biriydi.Düşünüyordum;benim,yerine oturmuş,çiçek olan öğrencilerim yoktu.Dışarıdan seyreden birisi benim sınıfta oyuncağıyla oynayan,sırada sallanıp duran,aniden ayaklarıma sarılan çocukları görünce disiplinsiz bir sınıfımın olduğunu düşünürdü belki de...
Evde,sokakta hatta ve hatta büyüdüğünde ona "sus,dur,yapma!"diyen o kadar çok kişi olacaktı ki,en azından gelişim aşamalarında bu kötülüğü ben yapmamalıydım onlara...
Zil çaldığında koşarak sınıftan uzaklaşan bir öğrenci benim için en büyük ceza.Kendilerini kaybetsinler demiyorum elbette ama kırk dakika boyunca da yerlerine çakılıp kalmasınlar..
"SUS!"demekten daha başka güzel şeyler olmalı...
Sınıfta sandalyeme oturamıyorum,yoklama alamıyorum,defteri yazamıyorum,yoruluyorum da;ama onların güne anlam katan güzel sözleri ile onlar kadar küçülüp sevinebiliyorum.
Bazen onların küçük olduğunu unutup öğütler veriyorum,sonra kendime kızıyorum...
32 küçük çocuk,yarısı daha da küçük,hep küçük...
Bugün müfettişe de söyledim,"sınıfın sessiz olması bir başarı mıdır?" diye.Yaşadığı bir anıyı anlattı.Görev yaptığı okulda üç öğretmen arkadaşlarmış.Kendisi çok disiplinliyken arkadaşının sınıfında çocuklar çok fazla soru sorarmış,ses eksik olmazmış;ama öğretmen her birine sabırla cevap verirmiş.Kendi öğrencileri geleceği çok fazla düşünmez iken,arkadaşının sınıfından iyi meslek sahibi insanlar yetişmiş..
Biz yanlışı bir yerlerde yapıyoruz,ONLAR daha çok yanlış yapıyorlar.(Onlar,eğitimle en fazla oynayan insanlar!")
Neyse,
Ben oyun hamuruyla kıyaslanabiliyorsam sanırım doğru yoldayım:)
***
Detayları evin içinde de seviyorum.Fazla eşyam yok,dantelim yok,örtüm yok,orta sehpam yok,yok yani:)
İhtiyacım olan,beni az yoran şeylere daha fazla yöneliyorum.Bir eşyadaki detayı görüp ona takılıp kalabiliyorum.Kararsız değilim,o eşyanın beni beklediğini düşünüyorum.Beni bekleyen televizyon ünitesini de hemencecik buluverdim.
İşte sevdiğim o detay:

Okumayı düşündüğüm birkaç kitabı arasına yerleştirebiliyorum.Düşünenin de yapanın da eline sağlık diyorum:)

2 yorum:

nihansu dedi ki...

Ne kadar güzel ifade etmişsin, bırak seni oyun hamuruyla kıyaslasınlar. Sistemde bir yerlerde bir hata var, hem de çokça... Ve bunu ancak senin gibi bakış açısına sahip öğretmenlerle en aza indirgeyebiliriz diye düşünüyorum.
Yine keyifle okudum yazdıklarını. Mükemmelik detaylarda gizli, sen bu detayları gerçekten bu yolda kullanıyorsun.

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Çocukların saf masumiyeti var ya inanılmaz Ezgi'cim :)
Sevgiler kocaman...