14 Aralık 2012 Cuma

Okumayı Öğretirken Yazmayı Unutmak

Belki de harflerle çok fazla haşır neşir olduğumdan yazıdan uzaklaşıyorum..Malum,birinci sınıf okutmak başlı başına bir mucizeye tanık olmak...
Bir gün öncesinden suratına boş bakan o çocuk,mısır patlağı gibi ertesi gün şakırdamaya başlıyor.O harfleri birbirine ekliyor;sen de sevincini ekliyorsun harflere,uzun bir mutluluk zinciri özetle...
Bazen bilmiş bilmiş öğüt vermeye çalışıyorum,sonra kendi halime kızıyorum.Onlar daha çocuk,hele bu yıl tam anlamıyla çocuklar...
Büyükler küçüklere zarar veriyor,veliler şikayete geliyor,sesler,uğultular,kayıp olan eşyalar,hırsızlık,sorunlar derken vakit geçip gidiyor..
Çocuklar değil de veliler inanılmaz yoruyorlar beni.Çocuk gibi şikayet ediyorlar onlar da..Geçenlerde okula uğramayan bir veli sınıfa aniden dalarak"bu çocuklar disiplinsiiiiiiz,ödevlerine bakılmıyoooooor"diye inlemeye başladı.Sabırla onu dinledikten sonra,yaptığı davranışın yanlış olduğunu söyledim.Henüz çocuğuna defter almayan bu velim,bir başkasının gazına geldiğini bana özür dilemeye geldiğinde anlatıyor..Çocuklara üzülüyorum cahil aileleri olduğu için...
Dilden dile dolaşan bu mevzudan sonra birçok velim bana övgüler yağdıyor"biz çok memnunuz hocam"diyerekten...
Hiç bir şekilde gaza gelmediğim gibi yaptıkları övgüyle de gaza gelmiyorum..
Bugün okula gelen velim de,"Çocuğum seni benden daha çok seviyor hocam"dedi.Okul çıkışı beni şapur şupur öpen küçüğüm henüz 60 aylık...Montunu giymesine yardım ediyorum,tuvalete götürüyorum,-hatta iğrenmeyin- kazağındaki sümüğü çıkarmaya çalışan  çocuğumu ben temizliyorum..Garip bir duygu,çok garip...
Yanımdakinin midesi bulansa anında benim de bulanırdı,şimdi sınıfımdaki kusmukları midem bulanmadan temizliyorum...
Her öğretmen değerlidir ama okuma-yazma öğreten öğretmenlerimin emeklerinin ne derecede olduğunu daha iyi anlıyorum..
Bir harf öğreniyorlar diye sevinçten bin takla atıyorum:)
Attığım taklalar beni yormuş olacak ki yazmaya çok da fırsat bulamıyorum...
Özlemişim..
:)


6 yorum:

hikayelerdirgeriyekalan dedi ki...

Ezgicik merhaba:) canım sen daha iyi bilirsin ki "ilk öğretmen" in verdiği sorumluluğu ki bu zaman sonra uunutulmuyor hep tebessümle hatırlanıyor..seni çok iyi anlayabiliyorum kolay değil ama canım sabretmek zorundasın..sabırla yaptığın bu mukaddes mesleğinin cilveleri diyelim..seni çok öpüyorum yine aramızda olduğun için sevindim..mutlu bir hafta sonu olsun eşine selamlar..Sevgiyle mutlu kal

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Bilirim çok zor bir dönemdir o Ezg2cim, sabırlar dilerim sana. Çok kutsal bir iş yapıyorsun.
Ama özledim seni okumayı da haberin olsun:)

ezgilimelodi dedi ki...

Merhaba ablacım,ben de özledim buraları.Fırsat bulamıyordum pek...Ben de güzel bir hafta sonu diliyorum...

ezgilimelodi dedi ki...

Ben sayfalarınızda geziniyorum bazen:)Unutmadım yani:))
Yazmalı evet,yazacağımmm:))
Sevgiler;)

N.Narda dedi ki...

Şimdi ben bu yazıyı facebook'ta paylaşmazsam çatlarım. Google + da olsaydı blogunda işaretlerdik,fena mı olurdu :) Sevgilerimle, Merkezden Kemalpaşaya.

ezgilimelodi dedi ki...

Kemalpaşa dan Merkeze..Anlaşıldı tamam:))