Cesaretim Şehrim Kadar Küçük mü?

İnsanların birbirini yormaktan çekinmediği küçük şehrimdeyim.Seslerin birbirine karıştığı yemek masasında  tatlı olmayan tek şey,insanların üzerinde biriken mutsuzluk tortuları...
Ellerim çenemde,sadece dinlemekle yetiniyorum  sohbet eden insanları...
Havada depresyon ilaçlarının isimleri uçuşuyor.Mutsuzlukların neden olduğu hastalıklar bir bir sıralanıyor.
Kimi eşinin değiştiğinden bahsediyor,kimi ortak yaşamın zorluğunu anlatıyor...
İnsanların birbirlerinin hayatlarına çok kolay müdahale edebileceği  bir yerde yaşamanın sıkıntısı diye düşünüyorum.Özünde iyidir insan;ama insan konuşuluyorsa bir şehirde iyilik maske gibi düşer,belki de kaybolur gider...
Çünkü herkes kendisi olmaktan çıkıp,insanların istediği doğrultuda yaşamaya çalışırlar.
Ömürlerinin yitip gittiğini bile bile...
 Görev yaptığım köye yeni atanan bir öğretmen arkadaş,"Ya burada insanlar yatakta uyurken senin kaç kez döndüğünü bile biliyorlarmış"dedi ciddi bir şekilde.Güldüm...
Haklıydı aslında.İnsanlar,burada sadece çalıştıkları zaman konuşmaya yer bulamaz.Kadınların çoğunluğu işsizlikten sıkıldığından,apartmana kim girer,evin önünden kim geçer,x'in suratı neden asıktır,hepsini bilirler.
Evden çıksalar bile,gidebilecekleri çok fazla bir yer yoktur çünkü...
Kayınvalide Aliye Rona'nın bir doz daha üstüdür nedense.Hep böyle mi olmalıdır,bilinmez...
Gelin eğer kilolu ise,hiçbir şeyi dert etmediğini görürsün yüzünde.O da öyle der zaten...
Bir de çekirdek aileler vardır.Bu ailelerin çocukları ilk başta isyan etseler de büyüdüklerinde aslında ne kadar zor bir sınavdan geçtiklerini fark ederler.Kendilerini geliştirebilmek için türlü çaba sarfederler,hata yapmamak için çırpınırlar;aslında hata yaparak öğrenilebileceğini bilmezler...
Otobüsteki tuşa basıp basmama konusunda kararsız kaldığım için bir durak sonra da indim.Uçağa ilk kez yalnız bindiğimde yanlış bir şey yapmaktan da korktum.Birinci sınıfta okul müdüründen  haksız yere enseme yediğim ilk ve son tokattan itibaren ben böyleyim...Belki öğlen yemeğinde benim muhabbetim geçecekti.
Çünkü hepsi tanıdıktı...
Ve ben hâlâ kalabalıktan da ürkerim...
Belki bu yüzden cesaretsizim...

Yazıyla hiçbir bağlantısı olmayan not:Sayfamı ziyaret eden bir okuyucum,kendi siteleri hakkında bilgi vermem için benden yardım istemiş.Kendisine sayfam ile ilgili yaptığı yorumlar ile ilgili teşekkür ediyorum.

"Şehir Fırsatları"adı altında var olan birçok site ile karşılaşmışsınızdır.Bu siteler sayesinde istenilen ürün daha indirimli bir şekilde kullanıcısına ulaşıyor.

Bu fırsatlardan yararlanmak isteyenler  http://www.indirimlr.com/ sitesini ziyaret edebilirler.

Tatil Tabakları:)

Bunlar benim olmalı dedim.
Baktıkça tatil özlemimi gidermeliyim.
Ve oldular da:)

Zaman Sonra...

Ben buradayım:)
Okumakla yetiniyorum şimdilik...
Mutlu geçsin haftanız...
Sevgiler;)