Heyecanlı yürekleri yine sınava sürükledi eğitim sistemimiz…
Annesinin,babasının,yengesinin,halasının elini tutan okulun da yolunu tuttu bu gün…
Benim garip kuzucuklar köy minibüsünden inerek öğretmen arkadaşımla birlikte görev aldığım okula geldiler…
Kızlarım evde ne kadar kolye varsa boynuna geçirmiş,erkeklerim saçlarını güzelce tarayıp kokular sürünmüşler…
Beni görünce gözleri parladı hepsinin…
“Valla örtmenim,yani bir hafta öncesinden yememe dikkat ettim.Yavuz,çikolata yeme dedi ama sanki yemem mi gerekiyordu?”dedi..
Başını severek güldüm..
Çocukluğum aklıma geldi…
Arkadaşlarımdan hem yaşça hem boyut olarak küçük olduğum için,onların bana üstünlük sağlayacağını düşünüp,öz güveni yüksek çocuk profili sergilerdim hep…O kadar da kendine güvenen birisi değildim;bu yüzden hırçındım…
Arkadaşlarıma sınav öncesi gaz veren ben,sınav zamanı bir beş-on dakika uyumuş;sınav görevlisi teyzenin “şşş uyan kızım,sınavdasın!”demesiyle irkilmiştim…
Sıranın üzerindeki harfler bile çıkmış suratıma,siz düşünün artık ne kadar uyuduğumu:)))
Ha bu arada,sınavı kazanmıştım:)
"Uyuyarak kazandım!"diyenlere inat valla uyudum ben de:)
Neyse…
Öğrencilerime başarılar dileyip onları öptükten sonra görev aldığım salona geçtim.
Bütün zıpırlar benim sınıfa toplanmışlardı…
Öğrenciyken öğretmenlerin ellerini arkaya atıp tepemde durmalarından sinir olduğum için çocukları oturduğum yerden seyretmeyi tercih ettim…
Kendi kendilerine konuşuyorlar,hayali işlemler yapıyorlar,elleriyle garip şekiller oluşturarak soruları çözmeye gayret ediyorlardı.
İki saat boyunca yerlerine çakılı kaldıkları için zilin çalmasıyla hepsi dışarıya koşmaya başladı.
Zil çalınca öğretmeni bile ezmeyi göze alırlar:)
Dilerim hepsi emeğinin karşılığını alır…
Şifrelerin,saçmalıkların olmadığı güzel bir gelecek çıkar karşılarına…
Umut ediyorum şimdilik…
Her şey kötüye gitse de…
Bu günümün şarkısı ve klibi:
Bu günümün şarkısı ve klibi: