Kimsenin düşemediği mutfakta yine ben düştüm.Reflekslerim onlarca kez düşmekten o kadar kuvvetlenmiş ki,düşerken hemen destek pozisyonu alıyorum.Bu yüzden sol kolum ağrıyor.(Estetik hareketler dizisi:)
Küçüklüğümde “Çocuktur ya,düşer!”etiketi yapıştırılan ben,büyüdüğümde sakarlığa terfi ettim.Peki nedir bu sakarlık?Neden düştüğümde ya da bir şeyleri devirdiğimde kimse şaşırmıyor?Ben de bilindik Garfield tavırları…(Resimdeki gibi:))
Sahi sakarlığımın başıma açtığı bir çok şey var.Yolda heykele çarpıp”pardon”diyeniniz yoktur herhalde:)Ben diyebiliyorum.Ya da turistik eşyalar satan bir mağazada kırılgan şeylere dokunup ellerinde parçalandığını gören,daha sonra”bari o kadar para verdim,şişenin içindeki gemiyi alayım”diye olayı Pollyanna’ya bağlayanınız nadirdir.Hatırladığım en son garip olayım;müdürün hazırladığı “gündem maddelerini”lüzumsuz kağıt zannedip evden hazırladığım hamburgeri sarma malzemesi olarak kullanma girişimiydi.Ardından bendeki mahcubiyet,öğretmenlerdeki gülme krizi.Müdürün de sabrının son demini harcadığım anlar...Neyseki geçti işte…
Kimi zaman güldürü unsuru olan sakarlık,insan sağlığını etkileyecek büyük zararlara da neden olabiliyor.Ve bir kez başınıza geldiği zaman arkası kesilmiyor.Masada otururken kaleminiz düşüyor.Kalemi almaya çalışırken başınızı masaya vuruyorsunuz.Masada bulunan içecek,emek verdiğiniz ve yetiştirmek zorunda olduğunuz kağıdın üzerinde bir güzel desen çalışması oluşturuyor.Devamı istenilen faciayla getirilebilir.Yeter ki bir başlasın!
Yürürken düşmemek için büyük çaba sarfederim.Çünkü düşen kim olursa olsun aldığı yaranın acısından çok yaşanan durum komiğime gider ve başlarım gülmeye.Bu durum benim düşmemde de geçerlidir:)
Hiç unutmam,bir gün ailecek gittiğimiz bayram ziyareti çıkışında babam bir anda konuşurken kayboldu.Ayağı kaymış ve yan apartmandaki bodrum boşluğuna düşmüştü.Babamın merdivenlerden yüzü gözü kar içinde çıkışını hatırladıkça gülmemek için zor tutuyorum kendimi.O an düşenin yerinde olduğunuzda size atılan her bakış sinirlenmeniz için birer neden oluşturuyor.Babam da kızmıştı bana evet:)
Bazı anlarda gülmemize neden olan bu davranışlar hastalığa dönüştüğünde can sıkıcı bir hal alıyor.Bir çok hastalığın yan etkisi olan sakarlık,başlı başına bir hastalık da olabiliyormuş.Bu konuda bilgim olmadığı için çok fazla yorum yapamayacağım.
Herkes dikkat etsin kendine:)
Küçüklüğümde “Çocuktur ya,düşer!”etiketi yapıştırılan ben,büyüdüğümde sakarlığa terfi ettim.Peki nedir bu sakarlık?Neden düştüğümde ya da bir şeyleri devirdiğimde kimse şaşırmıyor?Ben de bilindik Garfield tavırları…(Resimdeki gibi:))
Sahi sakarlığımın başıma açtığı bir çok şey var.Yolda heykele çarpıp”pardon”diyeniniz yoktur herhalde:)Ben diyebiliyorum.Ya da turistik eşyalar satan bir mağazada kırılgan şeylere dokunup ellerinde parçalandığını gören,daha sonra”bari o kadar para verdim,şişenin içindeki gemiyi alayım”diye olayı Pollyanna’ya bağlayanınız nadirdir.Hatırladığım en son garip olayım;müdürün hazırladığı “gündem maddelerini”lüzumsuz kağıt zannedip evden hazırladığım hamburgeri sarma malzemesi olarak kullanma girişimiydi.Ardından bendeki mahcubiyet,öğretmenlerdeki gülme krizi.Müdürün de sabrının son demini harcadığım anlar...Neyseki geçti işte…
Kimi zaman güldürü unsuru olan sakarlık,insan sağlığını etkileyecek büyük zararlara da neden olabiliyor.Ve bir kez başınıza geldiği zaman arkası kesilmiyor.Masada otururken kaleminiz düşüyor.Kalemi almaya çalışırken başınızı masaya vuruyorsunuz.Masada bulunan içecek,emek verdiğiniz ve yetiştirmek zorunda olduğunuz kağıdın üzerinde bir güzel desen çalışması oluşturuyor.Devamı istenilen faciayla getirilebilir.Yeter ki bir başlasın!
Yürürken düşmemek için büyük çaba sarfederim.Çünkü düşen kim olursa olsun aldığı yaranın acısından çok yaşanan durum komiğime gider ve başlarım gülmeye.Bu durum benim düşmemde de geçerlidir:)
Hiç unutmam,bir gün ailecek gittiğimiz bayram ziyareti çıkışında babam bir anda konuşurken kayboldu.Ayağı kaymış ve yan apartmandaki bodrum boşluğuna düşmüştü.Babamın merdivenlerden yüzü gözü kar içinde çıkışını hatırladıkça gülmemek için zor tutuyorum kendimi.O an düşenin yerinde olduğunuzda size atılan her bakış sinirlenmeniz için birer neden oluşturuyor.Babam da kızmıştı bana evet:)
Bazı anlarda gülmemize neden olan bu davranışlar hastalığa dönüştüğünde can sıkıcı bir hal alıyor.Bir çok hastalığın yan etkisi olan sakarlık,başlı başına bir hastalık da olabiliyormuş.Bu konuda bilgim olmadığı için çok fazla yorum yapamayacağım.
Herkes dikkat etsin kendine:)
Kayıtlar
2 yorum:
Ben seni böyle sevdim:))
Hakikaten seni tanıdığımdan beri başına ufak tefek aksilikler (sakarlıklar) hep geliyor ne hikmetse:))
Sana 41 çörek otunu okuyup üfleyip göndericem he mi:))
Allah korusun seni bizden, mazallah bi karşılaşsak ayağıma mı basarsın, öpüşürken kafama mı toslarsın belli olmaz:)))
bende bir kere düşmeye başlayayım kesin 3 lerin düşmelerim bende karda düşenlere çok gülerim gülerknde kendim düşerimnazar duasını bilsem kesin okuyacağımda bilmiyorum:))))paylaşımın için teşekkürler sevgi ve dostlukla..
Yorum Gönder