20 Şubat 2015 Cuma

Anneliğe doğru...

Tek başıma öğrenecekmişim bu haberi..
Kimsecikler yoktu öğrendiğimde,Ahmet iş için İspanya'ya gitmişti.
Durdum,kaldım öylece...Sevinç ile anlamlandıramadığım garip bir his de vardı içimde.Geçen sene 14 Şubat'ta kesin olarak varlığını öğrendik.Ne güzel bir mutluluktu...
Şuan yazdığımda bile sanki o koca süreci hiç yaşamamışım gibi geliyor,gülümsüyorum:)
Güzel,keyifli bir hamilelik geçirdim.Mide bulantılarım hafif,hareketlerim özgürdü...
Annelikten önce kooooocaaamaaaaan bir tatil sürecinde olduğumu şimdilerde keşfediyorum...
Bir mucizenin içinde büyüyor olması inanılmaz bir duygu.Annelik kadına verilmiş olan şahane bir güzellik...Hele ki ultrason görüntülerinde uzaylı gibi gözüken o minik kuzunun doğduğunda bambaşka bir şey görünmesi daha da şaşırtıcı:)
Yani ben sarışın ve mavi gözlü bir çocuğum olacağını düşünememiştim:)
Hamileliğim boyunca eşim aşerdi:)Beni bahane ederek canının istediği şeyleri yedi dostlarım.Benim yerime paniklediler "aman dikkat et!"diye...
Hamileliğin de normal bir süreç olduğunu düşündüğün zaman her şey daha keyifli ve güzel oluyor,isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın inşallah Allah...
Bir doğum serüveni de yaşadım ki,onu da anlatırım
Sonra;)