Rengarenk bir bayram

Sabah,servisimizde okulumuza doğru ilerlerken söyledim:
“Acaba Atatürk gibi kim düşünebilir?Kim çocuklara bu kadar güzel armağanı verebilir?
“Haklısın!”dedi arkadaşım.
Evet,köy çocukları hatta aileleri yaşabilecekleri en güzel anı yaşıyorlar bu bayram sayesinde…
Arabamız okula yaklaştıkça, okulumuzdaki renk cümbüşünü farkediyorum.Yeşil,mavi,beyaz,sarı,kırmızı…Renk renk şallar,tüller,kıyafetler ve şemsiyeler...Ve onların sahibi minik suratlar...
Ne kadar güzel görünüyorlardı bilemezsiniz…
Sanılanın aksine resmiyetten çok samimiyetin olduğu,etkinliklerin peş peşe sürdüğü,kahkahaların gökteki kara bulutları dağıttığı bir gündü bu gün.
İyiki var, 23 Nisan!
Sınıflar günler öncesinden süslendi.Yine bahar nezlelerinden,hapşırmaktan,öksürmekten kurtulamadığım için kuzucuklar yardım etti bana.Sınıfımızı süsledik.Balonlarımıza ismimizi yazdık,güldük,güldürdük birbirimizi…
Penceremize bahçe yaptık,kelebekler uçurduk,baharı getirdik camlarımıza…
Ve bu gün,çocukların emekleri heba olmasın diye dua ettik sürekli.Neyse ki bir şey olmadı.
Önce benim kuzular çıktı sahneye,başladılar en güzel oyunlarını sergilemeye.Hepsinin yüzünde gülücüklerle,oyunlarını harika bir şekilde sundular.
Mutlu oldum…

Sonrasında mini mini birler tavuk dansıyla,popo sallamalarıyla yüzümüzü güldürdüler.Seviyorum minikleri…

6,7 ve 8.sınıf kızları kendi hazırladıkları gösteriyi sundular.Oynayışlarını o kadar beğendim ki,oyunlarını bitirdiklerinde hepsini tek tek tebrik ettim.
Bir ara,çuval yarışı olurken aklıma Tellioğulları ile Seferoğulları geldi:)
Gülümsedim:)
Seyredenlerin büyük çoğunluğu bayandı.Genelde beni”gülümseyen hoca”diye hatırladıkları için yanıma gelmekten çekinmediler.Yine elektriğimi alırcasına yüzümü,gözümü sevdiler.Çocukların gösterilerini sunduğumuz için bize teşekkür ettiler.
Bayrama bir tek Ferdi gelemedi…
İneklerin çıkma zamanı olduğu için çobanlık yapması gerekiyormuş.
Kendi bayramını kutlayamadı yani…
Zaten diğer kardeşi de”Örtmenim bana kıyafet alma,babamın durumu yok.”diye beni üzen bir cevap vermişti.
Neyse ki kuzucuğu da oyuna kattım…
Protokole baktığımda”İmam,muhtar,bıyıklı bir amca(?),şoförümüz,müdür,müdür yard.”dan oluşuyordu.Önlerinde de öğretmenler odasındaki yapay bir çiçek:)
Biz küçükken bayramlarda sayılırdı;
Sayın Valim,Sayın Kaymakamım,Sayın Garnizon komutanım,Sayın Belediye Başkanım,sayın,sayın….
Ben saydım;altı kişiydi protokol:)
Neticede bir bayram daha bitti.
Tüm güzelliğiyle…
Arabada şehre doğru gelirken yoldaki renk renk balonları görüp"Şenay abiii(şoförümüz)bana balon alsanaaa!"dememle Şenay abinin arabayı durdurması bir oldu:)Bizim çok tatlı bir servis şoförümüz var:)
Bütün Dünya kuzucuklarının 23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı’nı kutluyorum.
Nice güzel bayramlar geçirmemiz dileğiyle...
Aylardır yorgunum ve Newbahar kızacak ama yine hastayım:)
Bu yüzden dinlenmeliyim:)
Sevgiler…