Kardelen

Çiçekler…
Belki bir masum mor menekşe,aşk dolu bir kırmızı gül,kır çiçekleri,mimozalar,hanımelleri…Her birinin bir adı var.Her birinin ayrı bir karakteri…Doğanın sunduğu en güzel hediye değil midir çiçekler?...
Küçükken gül yapraklarından tırnak yapardım ellerime.Büyüdüm,yapraklar düşüverdi ellerime…Ben ona sadık kalamasam da güzel kokusuyla yalnız bırakmadı o beni hiç…Ama ben en çok sarı papatyaları severdim.Öğrencilerim her bahar geldiğinde taçlandırırlardı beni;sevinirdim…
Sevgilinin ellerinden alınan güller,dostun sunduğu masum papatyalar sunulmuştur zamanın birinde birilerine…
Ve bugün...
Siz hiç bir kardelenin elinden kardelen aldınız mı?
Dağların tepesindeki o minicik ellerden toplanan çiçeğimi,masum gülüşleriyle ve minik adımlarıyla yanıma yaklaşan kardelenimden aldım…
Biliyorum ki ben çok şanslıyım…
(Bir teşekkür:Yüreğimizin tadı kaçmasın diye koca bir kalbe şekerlemeleri dolduran,kırtasiyede oradaki amcayla oturup bana yollamak için değişik ciltleme metodlarıyla paketlemeye çalışan,açtığımda uğurböcekli kartın içine beni mutlu eden cümleleri yazan tatlı insan;şeker komasına girsem de:))sana çok teşekkür ederim…
Küçük şeyler bizi hep umutlandıran değil mi?...)
Ha bir şey daha:)
Bugün müfettiş amca çok güzel gülümsediğimi söyledi:))Mutluyummm:)))