Ertelenmiş bir şiir

Ellerin ateş ateş,can yangınlarında,
Yaşlı halinde sözcüklerin genç.
Kırışıklıklar yumağı gülücüklerin aynalarda,
Ve en insani vasfın,sessiz ağlamakların…
Zaman topraktaki muazzam bir birikim ey ihtiyar!
Boşver,büyüt düşündeki çocuğu.
Doğur kardeşlerini yıldızların,
Korkma,gecelere baskın kalp atışların.
Yalnızlığı ezbere bilsen de hoş,
Giydir gökyüzüne bulutları,
Densiz rüzgarlar açmasın yaralarını,
Bir yürek,bir umut ağacı ve binlerce fışkın,
Saatlerce göklere bakarsın alışkın,alışkın…
Hayatın dili nasır,seninse ellerin.
Ölüm rozeti,nihayetinde senin.
Zaman değirmeninde öğütülmüş aşkın,
Ununu eleyip de astığın vakittir işte…
Çekilen acıların taç olmayacak başına,
Baskın gelecek ölüm engellerine düş masalların.
Vakit erken dur daha gitme,
Odana giren güneşi memnun et daha,
Küçülme,yitme,erime,tükenme,yanma!
Sen suya düşen karsın,unutma…
Endişelenme en büyük sevgi bizim.
Öyle kent soylu türkülerimiz yok bizim.
Zaman taşımaktan yüreğimiz tok bizim.
Söyleyecek sözümüz çok bizim…
Gitme…
                                ezgilimelodi...
resim:Hayatta olmayan anneannem ve dedem...